Gerard en Suus
Gerard en Suus
Beste forumbezoekers,
Een paar weken geleden heeft Gerard op ludieke wijze bekend gemaakt dat hij en Suus volgend jaar in Februari/maart papa en mama zouden worden.
Wij (Marko en Mariska en Linda en Gerjan) zouden een kleine (zwager/schoon)zusje of broertje krijgen. Was effe wennen maar goed aan alle dingen raak je gewend.
Mijn pa en Suus moesten ook wel even slikken in eerste instantie. Maar na een week ofzo is dat ook wel voorbij. Begin je blij te worden en je te verheugen op een kleintje enzo.
Tot vorige week maandag. Suus had de week ervoor al buikpijn gehad en die bewuste maandag is ze naar de gyneacoloog geweest. De gyneacoloog heeft een echo gemaakt, gevoeld en geprobeerd het hartje te vinden, maar kwam tot de conclusie dat er geen hartje was, geen leven en dat het kindje te klein was voor de duur van de zwangerschap.
Dit is hard aangekomen, temeer daar je net begint te wennen aan het feit en je gaat verheugen op een kindje/broertje/zusje.
Afgelopen donderdagmorgen heeft Suus daadwerkelijk een miskraam gehad. Gewoon thuis.
Ze is daarna met m'n pa samen naar het ziekenhuis geweest om een echo te laten maken om te kijken of alles weg was, wat het geval was.
Ze heeft de laatste paar dagen erg rustig aan gedaan en tja wat moet je zeggen, het is gewoon een rouwproces waar je doorheen gaat. Wij allemaal een beetje en Pa en Suus helemaal.
Pa en Suus zijn nu een weekje weg met zijn tweeen om de roerige afgelopen tijd te verwerken en om het kindje een plaatsje te geven in hun leven.
Ze hebben het kindje vanavond begraven, op een plekje dat zij weten.
Suus wilde graag een vlinderstruik en een mooie zwerfkei als markering van de plaats waar een gedeelte van hun geluk is. Dat hebben Marko en ik hun gegeven voordat ze weggingen.
Gerard (mijn pa) heeft gevraagd of ik het op het forum wilde zetten pas als zij weg waren, wat dus gebeurd is.
Gr. Linda
Een paar weken geleden heeft Gerard op ludieke wijze bekend gemaakt dat hij en Suus volgend jaar in Februari/maart papa en mama zouden worden.
Wij (Marko en Mariska en Linda en Gerjan) zouden een kleine (zwager/schoon)zusje of broertje krijgen. Was effe wennen maar goed aan alle dingen raak je gewend.
Mijn pa en Suus moesten ook wel even slikken in eerste instantie. Maar na een week ofzo is dat ook wel voorbij. Begin je blij te worden en je te verheugen op een kleintje enzo.
Tot vorige week maandag. Suus had de week ervoor al buikpijn gehad en die bewuste maandag is ze naar de gyneacoloog geweest. De gyneacoloog heeft een echo gemaakt, gevoeld en geprobeerd het hartje te vinden, maar kwam tot de conclusie dat er geen hartje was, geen leven en dat het kindje te klein was voor de duur van de zwangerschap.
Dit is hard aangekomen, temeer daar je net begint te wennen aan het feit en je gaat verheugen op een kindje/broertje/zusje.
Afgelopen donderdagmorgen heeft Suus daadwerkelijk een miskraam gehad. Gewoon thuis.
Ze is daarna met m'n pa samen naar het ziekenhuis geweest om een echo te laten maken om te kijken of alles weg was, wat het geval was.
Ze heeft de laatste paar dagen erg rustig aan gedaan en tja wat moet je zeggen, het is gewoon een rouwproces waar je doorheen gaat. Wij allemaal een beetje en Pa en Suus helemaal.
Pa en Suus zijn nu een weekje weg met zijn tweeen om de roerige afgelopen tijd te verwerken en om het kindje een plaatsje te geven in hun leven.
Ze hebben het kindje vanavond begraven, op een plekje dat zij weten.
Suus wilde graag een vlinderstruik en een mooie zwerfkei als markering van de plaats waar een gedeelte van hun geluk is. Dat hebben Marko en ik hun gegeven voordat ze weggingen.
Gerard (mijn pa) heeft gevraagd of ik het op het forum wilde zetten pas als zij weg waren, wat dus gebeurd is.
Gr. Linda
Gerard en Suus en kinderen
Gerard Suus en kinderen,
Wat moeten wij hier nu van zeggen. Ik voel de pijn met jullie mee wij kan mij het verdriet voorstellen en wou dat wij ik dat konden verzachten, Helaas jullie moeten het zelf doen en we hopen dat jullie de kracht daarvoor kunnen opbrengen. Het helpt misschien een klein beedje dat wij aan jullie denken. Gerard en Suus als jullie weer terug zijn veel sterkte en kracht om jullie verdriet te verwerken.
Groetjes Hugo en Ria
Wat moeten wij hier nu van zeggen. Ik voel de pijn met jullie mee wij kan mij het verdriet voorstellen en wou dat wij ik dat konden verzachten, Helaas jullie moeten het zelf doen en we hopen dat jullie de kracht daarvoor kunnen opbrengen. Het helpt misschien een klein beedje dat wij aan jullie denken. Gerard en Suus als jullie weer terug zijn veel sterkte en kracht om jullie verdriet te verwerken.
Groetjes Hugo en Ria
- Carel Camperfreak
- Berichten: 12802
- Lid geworden op: za 13 nov 2004, 22:26
- Locatie: ut noorden v/h land
- Contacteer:
even sprakeloos,hier zijn geen woorden voor te vinden.........
Caravan Camper Check
voor uw (aankoop) camperkeuringen
voor uw (aankoop) camperkeuringen
Linda, we weten ff geen zinnige woorden te vinden, sterkte voor jullie allemaal, Gerard en Suus vooral. We hopen dat zij buiten in hun hart het kindje ook een plaatsje in hun leven kunnen geven.
M.vr.gr.
Gerard & Hannie
M.vr.gr.
Gerard & Hannie
Gi`j mot niet iedere keer dezelfde blunder make
d`r is keus genoeg .....
----------------------------------------------------------------------
----------------------------------------------------------------------
Chausson Welcome 70 L , Ducato 15, 2.8 JTDi , 2003, Bear Lock.
Gerard&Hannie
d`r is keus genoeg .....
----------------------------------------------------------------------
----------------------------------------------------------------------
Chausson Welcome 70 L , Ducato 15, 2.8 JTDi , 2003, Bear Lock.
Gerard&Hannie
Sterkte.
Jolanda en Stef.
Jolanda en Stef.
Laatst gewijzigd door Stef op zo 11 sep 2005, 11:06, 1 keer totaal gewijzigd.
- Europe Flyer
- Berichten: 1049
- Lid geworden op: do 09 sep 2004, 9:09
- Locatie: het mooie tukkerseland
- Wim en Bertien
- Berichten: 671
- Lid geworden op: wo 14 mei 2003, 8:46
- Locatie: BREDA